วันนี้เข้าเรียนมาก็เซงๆซะงั้น แต่พอเห็นเพื่อนพูดกันเฮฮาก็ให้เฉยๆ และแล้วอาจารย์ก็เข้ามา อาจารย์ก็จะสอนแต่คาบที่แล้วยังมีเพื่อนอีกกลุ่มที่ยังไม่ได้นำเสนอ เพราะไวรัส ทำให้ไม่ได้เสนอ
กลุ่มนี้ได้เล่าถึงประสบการณ์จริง เล่าว่าน้องเติ้ลไปเที่ยวสวนสัตว์
และอาจารย์จ๋าก็ได้พูดเสริมว่า ในรายละเอียดเราจะต้องไปเก็บข้อมูล ในทุกๆครั้งที่เราไปเอาอะไรของใครมา เราก็ต้องอ้างอิง ทำให้มันถูก ในการทำสื่อให้เราดูดีๆ เพราะในครั้งแรกนั้นเราไม่สามารถทำให้ระเอียดรอบคอบได้ เราก็ต้องทำได้เรื่อยๆ เดี๋ยวเราก็ทำได้ ไม่มีคำว่าผิดหรอก ในการวัดเด็กเราจะต้องมีการสังเกต พิจารณาผลงานของเด็กหรือประเมินจากพัฒนาการ ดังนั้นเราจะทำอะไร เราควรจะเก็บข้อมูลให้ระเอียดและถ้าเราไปเจอเด็กหลายๆคน เราจะทำอย่างไร เราต้องทำให้เกิดความชำนาญเสียก่อน ประสบการณ์ก็เพื่อให้เกิดความชำนาญ
อาจารย์เลยให่ทำปริศนาคำทาย
ประสบการณ์ทางภาษา เราให้โอกาสเด็กมีโอกาสประสบการณ์ ให้เด็กเห็นคำแล้วเชื่อมโยง ให้เด็กได้เรียนรู้ คำ
กลุ่มแรกทำออกมา กลุ่มนี้เขียนตัวขาดหาย ควรต้องแก้ ก็อย่างนี้ไง ถ้าเราทำพาวเวอร์พอยท์เราจะวาดยากกว่า แต่พอเราทำเป็นลูกเล่นเราจะวาดได้ชัดยิ่งขึ้น และเราก็ต้องค่อยๆ เพิ่มตามคำ
กลุ่มที่ สอง มีข้อผิดพลาดอยู่จากการเว้นวรรค รูป เพราะมันเป็นสิ่งไม่มีชีวิต และเพิ่มขา แล้วคำถามบางส่วนหายไป และเมื่อเพื่อนตอบถูกต้องมีการสรุปย้อนด้วย
กลุ่มที่ สาม ข้อผิดพลาด ก็คือการใช้คำว่าตอบ ไม่ใช่บอก นอกจากตัดคำแล้วยังต้องแยกคำอีก กรเชื่อมโยงภาพไม่ตรงกนอย่างกับถามอีกทาง แต่ตอบอีกทาง จากรูปทรงกลมๆมีหลายสีหลายขนาดแต่ทำไมถึงมีแค่ขนาดเดียว เราต้องมีการวิเคราะห์ของรูปแบบ เป็นสิ่งไม่มีชีวิต มีหลายสี หลายขนาด
มีอีกอย่างที่อยากจะฝากไว้ก็คือ ให้รีบบันทึกซะ ถ้าทิ้งไว้นานเดี๋ยวลืมจะยากต่อการที่เราจะมานึกขึ้นมาได้ ถ้ายังไงก็อย่าทิ้งไวนาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น